Manderley en venta, por Beatriz Maceda

Onte á noite soñei que volvía a Manderley.

Así empeza Rebeca, a novela de Daphne du Murier e que inspira o título  Manderley en venta da autora Patricia Esteban Erlés.

Nos  dez relatos do libro as casas, os mobles, a roupa, a correa vermella dun can... que poderían formar parte da nosa vida cotiá, convértense nunha proxección do estado anímico dos personaxes. Os lugares, nos que nalgún momento gozamos ou nos que soaron as risas dos atardeceres, adquiren matices desacougantes. Os retratos pendurados das paredes ollan para nós lembrando historias que volven; porque sempre hai alguén que nos obriga a repetilas; a avoa que precisa vestir á neta, cada xullo, coas roupas da súa filla morta e así, perpetuar ese Manderley que  é un soño do que non se pode fuxir.

En cada obxecto hai unha lembranza, un recendo a dor ou a nostalxia. Formamos parte desa paisaxe que nos leva irremisiblemente a estados anímicos que doutro xeito pasarían inadvertidos.

Encontré puesta la llave victoriana en la cerradura de aquel ropero casi de juguete, como si llevara todo aquel tiempo eperándome.

(do relato Historia de una breve alma en pena)

Cremos ler en cada relato unha realidade, mais, de súpeto, xorde un novo espazo do que cada lectora é dona para poñerlle luz ou internarse na brétema. Pasar da calma ao desacougo e saberse recoñecida; ter o goce de vivir nun Manderley que ninguén coñece, que a ninguén revela.

O xogo entre a realidade cotiá e todas as que conforman esas casas, patios interiores, camiños... entrelázanse como as ramas das silveiras nas que se agachan armarios que gardan a roupa da filla morta e nos que só quedan perchas e a evidencia dunhas bolas de alcanfor okupas. Un pelo da outra muller; un amor que morre cando Vania, o can que mantiña vivo un lume que nunca prendeu, deixa este mundo.

Mandereley en venta, é un libro escuro e tenebroso mais tamén cheo de lirismo, cunha prosa moi medida nas descricións. Tamén hai humor, ese que sendo tráxico nace do máis humano.

Resulta un poco difícil de entender pero Sisí, que había engordado tanto en sus últimos años y se pasaba las horas tumbada en el cojín de cuadros, volvió rejuvenecida del taxidermista. Deje que diga en mi descargo que estaba seguro de que Sisí iba a portarse bien después de ser disecada.

(do relato, Sin violín, desde el tejado)

O Manderley, de Patricia Esteban Erlés, é un lugar ao que volver, tamén en soños.

                 Manderley en venta. Patricia Esteban Erlés. (Tropo Editores,2008)