Durante
moito tempo, cando alguén falaba da literatura islandesa, sempre era
para referirse ao xénero negro, e tamén até hai pouco se
preguntabas por escritoras islandesas, directamente non existían.
Pero neste momento, podería dicirse que a literatura islandesa ten
moitas autoras e moi interesantes. Podemos lembrar a principios do
século XX a Somerville e Roos, dúas mulleres que escribían xuntas
baixo pseudónimo ( Edith Somerville y Violet Martin), e cuxas obras
estaban escritas cunha perspectiva de xénero impáctante para a súa
época; elas foron sufraxistas e feministas. Ou máis actual Gerdur
Kristny, poeta e autora de famosos contos curtos.
Entre
estas mulleres, e habería moitas máis, está Adudur Ava
Ólasfsdóttir e a súa novela La mujer es una isla.
Da
protagonista da novela descoñecemos o seu nome, pero tampouco é
preciso, pois nesa viaxe interior e exterior que fai pola única
ruta principal que hai en Islandia, coñeceremos o seu pasado, do que
ela aprende para vivir o presente.
Unha
medium á que vai obrigada pola súa mellor amiga Audur; o
fillo da amiga, un neno xordomudo con certos problemas de mobilidade
e unha cabana que gana nun premio; a levan a facer unha viaxe na
compaña dese neno tan especial, dos bonecos de peluxe e unha caixa
de libros e CDs.
A
paisaxe exterior, como en case toda a novela islandesa, acompáñanos
ao longo da historia. Esa nacional circular que rodea á illa, dálle
seguridade á protagonista para conducir e pensar. Non é posible
perderse.
É
tradutora e por iso as palabras adquiren un sentido especial para
ela, algo que a súa parella non entende:
—Palabras,
palabras, palabras, exactamente. Toda tu vida gira en torno a
palabras y definiciones
Viaxar
na compaña de Tumi, engade unha nova linguaxe na súa vida,
establécese unha comunicación da que só eles coñecen o seu
significado, máis alá da linguaxe de signos.
Mais
a verdadeira aventura está no interior da nosa protagonista, por iso
nunha das dúas esferas do seu reloxo, a que está libre, ten o fuso
horario que ela desexa.
Como
toda viaxe, que decide o destino, empeza coa mesma pregunta: que fago
aquí? En que momento retrasei algo, ese simple acontecemento que
provoca que todo cambie na túa vida.
...si
no hubiese ganado un bungaló totalmente equipado en la lotería de
los sordos, si no me hubiesen mandado al este todos los veranos hasta
que cumplí catorce años, si no me hubiese tomado yogur líquido con
muesli en el desayuno, entonces yo no estaría aquí, estonces
estaría en otro lugar, entonces yo sería otra.
Velaí,
unha das moitas preguntas para as que non sempre temos unha resposta.
Pero o realmente importante é a viaxe.
La mujer es una isla. Audur Ava
Ólafsdóttir. Edt. Alfaguara (2004)
Tradución ao español de Elías
Portela.
Comentarios
Publicar un comentario