Menos mal! Por fin!
Xa se nos facía raro!
Despois dun longo
ano de seca, POR FIN volveremos ter un Día das Letras Galegas
dedicado a un señor!
É unha cuestión de
xustiza obvia, non eran abondos os 53 (CINCUENTA E TRES) anteriores
fronte ás 4 mulleres. A quen se lle ocorrería pensar que dous anos
seguidos (SEGUIDOS!) sería comezar a deixar atrás a anécdota
irrisoria e iniciar un patrón de equidade. A quen se lle ocorrería
pensar que a Academia ten un papel responsable na invisibilización
das mulleres e polo tanto na creación do androcentrismo, do
patriarcado e da violencia simbólica? A quen se lle ocorrería mesmo
pensar que unha muller, poñamos por caso Xela Arias, puidese ter
mérito e valores para que se lle dedicase todo un ano de traballo
colectivo fronte a algún ilustre varón?
Porque, é evidente,
durante o ano dedicado a María Victoria Moreno, non houbo ningunha
mobilización social, non se deu a coñecer e valorar o traballo
dunha gran autora pero ademais grande educadora. Non se fixeron
intervencións na escola, nos centros galegos do estranxeiro, no
teatro, na música, na rúa. Non se activou o tecido social para
facer vibrar a cidadanía con valores que deben ser os de hoxe.
TAN RARO foi todo
que cómpre volver a antepoñer os valores dos varóns aos de crear
unha sociedade na que a metade da poboación teña algo que dicir; no
caso das letras galegas, ademais, dicilo nunha lingua na que se
estigmatiza as mulleres máis do que se estigmatiza os homes.
MENOS MAL!
POR FIN!
TAN RARO!
Comentarios
Publicar un comentario