" Apenas conseguía arrastrarme de la cama al sofá.
Estaba claro: no podría reunir las fuerzas o los ánimos necesarios para hacer los cómics que tenía previstos... medio previstos.
Mi yo maníaco de entonces no estaba capacitado para ocuparse de mi yo deprimido de ahora"
A
simple vista, Majareta
semella unha novela gráfica cercana, animada e apta para todos os
públicos. E é todo iso sen dúbida. Mais é tamén un libro que,
reapropiándose dun termo tan manido como o do seu título, asociado
habitualmente ao histerismo, consegue facer unha panorámica da vida
cunha enfermidade mental moi por fóra dos clichés da loucura.
Nesta
biografía, que nos chega aínda máis potente ao contar con texto e
ilustración, Ellen Forney narra de xeito nada superficial o seu
propio diagnóstico cunha enfermidade mental: o trastorno bipolar.
Lonxe de converter a novela nun catálogo de miserias, Forney
consegue crear un retrato abraiantemente realista do que é o día a
día dunha muller que sofre ese problema ao longo de toda a obra.
Unha muller con trastorno bipolar que, porén, é e creativa, capaz,
ten libido, interactúa cos seus iguais, escoita música, fuma, vai
ao cinema e, en definitiva, vive.
Isto
non significa que esta “memoria gráfica”, como a propia autora
deu en denominala, sexa frívola. Majareta
sitúase nesa complicadísima liña entre o entretido (incluso
optimista) e o extremadamente grave. As mudanzas constantes de
medicación, as súas repercusións no corpo, as perdas de memoria
polo litio, a vergoña de compartir o diagnóstico, a incomprensión
de parte do seu entorno... todo iso está presente no libro, como
tamén o están as épocas boas, a empatía, as ganas de continuar, a
creatividade renovada.
A
autora rompe todos os estereotipos asociados á enfermidade mental, e
tamén o propio tabú de facela explícita. O seu alter ego na novela
enfróntase á tendencia bohemia de romantizar a enfermidade mais
loita tamén contra a idea de que as persoas con diagnoses de
enfermidades mentais son persoas “tolas”, incapaces. Todo isto no
corpo dunha personaxe muller, bisexual e punki crea un cóctel de
opresións ás que Ellen, a protagonista, se enfronta do xeito máis
natural: con algunhas victorias, e con moitos fracasos.
Un
xeito máis que notábel de achegarse a unha enfermidade mental nada
coñecida e demasiado mitificada, que se le nunha tarde, non só pola
súa sinxela linguaxe, senón polo atractivo da historia. Un libro
recomendadísimo.
-Majareta,
de Ellen Forney, está publicado en español por Ediciones
La Cúpula
(2014)
Comentarios
Publicar un comentario