María Victoria Moreno. Imaxe: culturagalega.gal
Por Paula Carballeira
Poema escrito para o II Día das Galegas nas Letras, dedicado a María Victoria Moreno.
Son rata
Polo
menos segundo o horóscopo chinés
Non
ratiña
Nin
rato
Disque
Seica
Peor
Rata
E
todo por un número
por
un ano de nacemento
por
unha circunstancia
unha
coordenada
un
acaso
un
talvez
E
eu penso
Que
somos moitas
As
ratas
Que
vivimos onde nos deixan
como
nos deixan
do
que nos deixan
E
que nos afixemos a ver na escuridade
Porque
alí nos deixan
Tranquilas
E
que provocamos rexeitamento
Cando
algunha vez nos cruzamos no camiño
De
quen nos ten medo
E
que aparecemos nos pesadelos
Sorrindo
cos dentes pechados
Esfregando
as patas
Coma
se estivésemos tramando algo
E
que pode ser
Que
sorrindo imaxinemos
Como
sería saír á luz
Despois
dunha unha catástrofe nuclear
Onde
ninguén tivese poder sobre nós
Dubido
que nolo consintan
O
de sobrevivir, digo
O
de imaxinar, non lles queda máis remedio
Aínda
han de inundar o subsolo
Derretindo
os polos
Para
que afoguemos
Confiando
en que non sabemos
Nadar
Nin
moito menos
Voar
Somos
animais de terra
A
terra é nosa
Como
nosa é a escuridade
a
astucia
os
refuxios
a
esperanza
Somos
ratas
En
feminino
Sen
diminutivos
Así
nos chama o horóscopo chinés
E
eu penso
que
ser rata non pode estar escrito en ningures
Porque
se hai algo que nos guste ás ratas
É
comer papel.
------
Paula Carballeira naceu
en Maniños, foi estudar Filoloxía a Santiago de Compostela, foi contar
historias como profesional da narración oral por toda Galiza e parte do
estranxeiro (Europa, América do Sur, África), foi representar obras de teatro
coa compañía Berrobambán e con outras compañías alí onde se requerise a súa
presenza como actriz ou directora, foi traballar na Televisión de Galicia en
programas e series de ficción. Actualmente, segue contando historias, insiste
en facer teatro, e leva máis de vinte libros publicados, máis de vinte libros
escritos e moitos máis de vinte libros imaxinados.
Comentarios
Publicar un comentario