Banda deseñada para smartphone e tablet: Totally Spies!

Eli Ríos

Por Eli Ríos

O outro día vendo o filme de Mary Poppins, o meu fillo preguntoume por qué ás rapazas lles gustaban os debuxos onde as poñían como parvas. Pedínlle que me explicase cal era a razón da súa dúbida e contoume que unha amiga súa tiña no tablet un comic que a el non lle gustara nada. Así que, en canto rematou o filme, aló nos puxemos a investigar o tema.

A banda deseñada á que se refería é sobre tres rapazas que son espías: Totally spies!  En principio a idea de que as protagonistas fosen as tres adolescentes non apuntaba mal pero... con só achegarse á wikipedia foi suficiente para saber por qué o neno estaba molesto. Recomendo a lectura de toda a entrada aínda que aquí vou centrar a atención nunha das espias, Clover : " A loirinha é a espiã mais popular. Ela gosta mesmo é de curtir as coisas boas da vida: fazer compras e namorar." ( non usarás palabras malsoantes: propósito 1). Na páxina 6, un exemplo do grande problema que é saber qué cor de tiara lle acae mellor:

Está ben... Unha non se pode deixar levar polos prexuízos e hai que aplicar o método científico: imos pasar as páxinas do libro electrónico porque tamén pode acontecer que a entrada da wikipedia non reflicta con exactitude o texto (algún día terei que deixar de crer en utopías: propósito 2).

A historia conta as aventuras de tres rapazas (Sam, Clover e Alex) que acaban sendo espías da WOOHP (World Organization Of Human Protection). Esta organización está "dirixida" por Jerry Lewis que é un cabaleiro inglés a quen lle toca valorar se as decisións que toman as adolescentes son acertadas ou non (usar adxetivación por moreas para describir o paternalismo patriarcal: propósito 3). Estas espías, residentes en Beverlly Hills e Malibú, resolven unha serie de conflictos onde os malos son malísimos e as malas son compañeiras dos malvados (comprobar se o texto se escribiu a canda os trogloditas arrastraban as mulleres do cabelo: propósito 4). Pero non todo é traballar así que... Mark Lerer, o autor, non esquece a parte sentimental e sensible das neniñas: namóranse as tres do mesmo rapaz! David é un rapaz ao que lle gusta a poesía, tocar a guitarra e ten a pel bronceada (non pensar barrabasadas en alto que alguén te pode escoitar: propósito 5).

Se ben a estas alturas da investigación (deixar de utilizar eufemismos para falar de ranciadas machistas: propósito 6) xa tiña documentación suficiente para facer a valoración da cousa esta, na Sega caracterizámonos por profundar nos temas até as últimas consecuencias e fixen o esforzo de adentrarme na mercadotecnia que envolve esta publicación. Antes de cear (para evitar vomitar que non hai que estragar a comida -xa o dicían as avoas-) puxemos un capítulo da serie destas rapazas cheas de topicazos occidentais-burgueses-patriarcais. Dubidades que aínda lles cabía algún máis? Aaaaiii... que pouca confianza na capacidade de síntese do autor! Aínda nos faltaban por ver as armas das espías! Todo un arsenal de pintalabios-laser, tarxetas de crédito-cortantes, magna-cintos, pulseiras-lanza cordas, rimmel lanzador de redes, peine-analizador de ADN, pendentes localizadores,... E (case esquezo o máis importante!) o mini-laptop que utilizan para comunicarse ten forma de estoxo de pós de maquillaxe!

En fin... que despois desta experiencia psicotrópica cheguei ao propósito 7: apagar a televisión e facerme a mesma pregunta que o meu fillo: por que ás rapazas lles gustan os debuxos onde as poñen como parvas?

(remata aquí a crítica e non suxiras que as nais e pais somos responsables dos contidos que lles inculcamos á rapazada que igual alguén se aplica aquilo de que as verdades doen: propósito 8).

David Michel e Vincent Chalvon-Demersay: Totally Spies!